Je schijnt haast niet te bestaan
zo rank zo doorzichtig mooi
ik kijk en ik kijk
en denk nee
dat bestaat immers niet
zo mooi
Een smalle wiegende vlam
recht opgaand stil rechtop staand
ik kijk en ik voel
ik strijk even
met mijn vinger
door je vlam
Even voel ik een warme zucht
je schoonheid bestaat denk ik ja
schoonheid bestaat wel
maar jij
jij bestaat zo niet
dat bestaat niet
Ik steek mijn hand in de vlam
en ik voel je brandend bestaan
verterend
een roetpluim verwek ik
tranend
zie ik je flakkeren
wankelend
rekken naar het verloren
wiegend wagende evenwicht